Republika- Lawa

 

Dziwna to płyta. Po części materiał archiwalny nagrany na nowo. Niektóre wersje klasycznych utworów zespołu mogą budzić kontrowersje, to normalne. Dodana wstawka w Białej Fladze 91, pominięta klawiszowa solówka. Jak można! Owszem można. Jeśli się ma ochotę na oryginał to sięgamy po „Single 82-85”. Nowa wersja, nowe czasy można by rzec. Swoją drogą świetnie brzmi pan Ciechowski Grzegorz odnajdujący, bądź też nie swoich znajomych w tym nowym fragmencie utworu. Muzycznie podfankowiony ta wstawka również nieźle buja. Zmieniony unowocześniony „Kombinat”, „Sexy Doll”, „Telefony” i tak dalej i tak dalej. Troszkę mnie razi może plastikowość produkcji, brakuje przestrzeni i mięsa w brzmieniu, ale taka była wola zespołu. Najgorzej wydaje się brzmieć plastikowy bas, który zastąpił żywego basistę.
 

 

Na płycie są oczywiście również kompozycje nowe, premierowe. Jeśli się nie mylę to utwór „Lawa”- z bardzo przebojowym potencjałem, w republikańskim rozumieniu. Do nowych utworów należą też „ Republika”, „Balon”, „Zawroty Głowy”. Nie wiem czy jeszcze jakiś utwór wtedy wszedł na tą płytę, a nie był znany wcześniej z różnych singli.

 

W przeszłości bardzo często eksploatowałem ten nośnik. Cała ta płyta w odbiorze wydaje się łatwiejsza przystępniejsza w porównaniu z dwoma pierwszymi, mocno zimnymi płytami. A ja z racji wieku jeszcze słabo znałem twórczość czarno-białych republikanów, stąd traktowałem „1991” jako taką po trosze Republikę w pigułce. Gdzie dostałem niby to co najlepsze plus rzeczy nowe. Z biegiem czasu coraz rzadziej odkurzałem ten krążek na rzecz oczywiście oryginalnych wykonań i klasycznych płyt w dyskografii tego zespołu.
 

 

Dzisiaj „1991” posiada raczej dla mnie status ciekawostki fonograficznej niźli pełnoprawnego albumu. Za dużo nagrali przed jak i po tej płycie dobrej muzyki, bym nie traktował tego krążka jedynie jako okresu przejściowego, jako wybudzenie się Republiki z hibernacji.