Reds- The City

Długo podchodziłem do tej płyty. W momencie jej wydania nie miałem do niej dojścia z powodów ekonomicznych, stąd tylko mogłem sobie ją wyobrażać. Moją ciekawość rozbudzał też fakt iż Olbrychski stworzył projekt Piękni i Młodzi. Może nie tyle stworzył co brał w nim udział i utwór jaki dane było mi wtedy poznać, został moim prywatnym przebojem. Gdy więc już zdobyłem płytę "Changing Colours" okazało się to co często mi się przydarza, czyli okazuje się że płyta nie jest tym na co czekałem.

Na początku jak grochem o ścianę. Na półkę i kilka lat hibernacji. Potem znów próba i niewielkie synptomy sympatii zaczeły się przebijać do mej jaźni, lecz znów na półke w przegródkę niepamięci. Od niedawna sięgnąłem sobie jeszcze raz do tych dźwięków i małe olśnienie, które uwielbiam. Muzyka którą znam tyle lat, a nigdy nie znalazła swojego należytego miejsca w  świecie, w końcu mnie usidliła.

Oczywiście ktoś może powiedzieć, że w tej płycie jest wszystko co było wtedy na świecie grane, że produkcja, że to młody Olbrychski i bez nazwiska by się nie przebił. Olewam to. Uwielbiam takie muzyczne powroty do najtisów i końca lat osiemdziesiątych.

Może brak tu jakiejś wyrazistej pieśni noszącej znamiona przebojowości, ale bardzo równa to płyta i przyjemnie słucham jej od jakiegoś czasu bardzo często. Mogę jedynie ubolewać nad faktem, że nie ma edycji kompaktowej i zapewne nie będzie i muszę słuchać Redsów w fatalnej jakości.

The City

Never Mind (So Easy)