Gdybym nie poznał tej płyty pewnie nie straciłbym zawiele. Ot typwo polskie bluesowe granie na wesoło, czego szczególnie nie lubię. Płyta nie jest przecież autorską płytą Skiby a raczej składakiem zespołu Kasa Chorych. Robię właśnie remament mały w moich płytach i przestawiam na półkach, które nośniki zostają, a które pójdą na sprzedaż. Dlatego właśnie ta trafiła na talerz gramofonu. Po raz kolejny utwierdziłem się w przekonaniu, że to nie jest muzyka dla mnie.
Ciężko mi nawet wybrać jakiś numer, który byłby w miarę chociaż do przesłuchania, a który nie powodowałby grymasu niezadowolenia na mojej krzywej i tak twarzy. Niech będzie zatem. Ot kolejny muzyczny dokument dawnej epoki nic poza tym.
Zmęczył mnie dzisiaj ten blues, wracam do mocniejszych i bardziej współczesnych brzmień. Dobrze, że Brudstock się już skończył, nie będą mnie męczyli na facebuku zdjęciami z błotem i switfociami z rozentuzjowanym tłumem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz